Güzel Bir Gün

Ay arkadaşlar ikisini de ben doğurdum Allah ömür versin ama iki kardeş birbirinden bu kadar mı farklı olur? Kızımı alın yanınıza dünyayı gezin, ne acıktım der, ne yoruldum ne de eve gidelim...
 
Oğlumla ise evden çıkıp 2 sokak öteye gitmek için çelik gibi sinir lazım. Evden çıktı mı başlar, sıkıldım, eve gidelim, yoruldum diye mızıldanmalara...
 
Buna rağmen nedense dışarıda işim varsa da mutlaka gelmek ister. Burnumdan getirmeye...Neyse ki kendini biraz tanımaya başladı da artık" siz sinemaya gidin ben dışarıda bekleyeyim" diyor. Sanki yaparmışım gibi...Hayır ileride delikanlı olduğunda inşallah, bir kızı sinemaya götürmeye kalkarsa arıza çıkarmazsam namerdim:-))
 
Biz genelde komün halinde hep beraber gezeriz. Öyle çocukları bırakıp karı koca başbaşa bir yerlere gitmeyiz, gidemeyiz. Olsa olsa yılda ya da 2 yılda bir kez...Ama arada sırada, dışarıda halledilmesi gereken işler varsa, kırk yılın başı bir kuaföre gitmem gerekirse aşağıdaki gibi muhabbetler dönüyor evimizde...
 
İpek: Biz annemle kızlar takımıyız Yiğit, sen gelemezsin
 
Yiğit: yaaa..ben de geleceğim
 
İpek: Hayır, sen babamla kal
 
Ben: Oğlum, biz ablanla önce kuaföre, sonra pazara gideceğiz, sonra da ablanı sinemaya, Winx seyretmeye götüreceğim. Sen buraların hiçbirinde rahat durmuyorsun
 
Yiğit: Duruyorum işte, ü-hüüüüüüüüüüüüü
 
Ben: Metiiiinnnn, oğlunu alır mısın bir zahmet? Çıkmamız lazım
 
Metin: Gel oğlum biz seninle erkek erkeğe çıkalım
 
Yiğit: Ben kuaföre gideceğim
 
Metin: Ne işin var kuaförde oğlum saçmalama
 
İpek: Anneciğim ben sana Yiğit'e hamileyken maymun belgeseli seyretmemeni söylemiştim. Bak, çıka çıka maymun çıktı kardeşim
 
Yiğit: sensin maymun, aptal kafa..
 
Ben: Eeeeeee..yeter ama, doğru konuşun birbirinizle
 
İpek: Şimdi bi vurursam sana...
 
Ben: Ay şimdi yangın var diye bağıracağım
 
Yiğit: Yangın mı var? hihihihiiii
 
İpek: Çok komiksin anne
 
Yiğit: Ben de geliceeemm
 
Ben: Oğlum ne sinemaya giriyorsun, ne pazarda duruyorsun. En son sefer kuafördekileri de bitirmiştin..
 
Yiğit: Yaaaa...ü-hüüüüü
 
Metin: Aşkım lütfen artık gidin…….
 
Kapıdan çıkarız çıkmasına ama ben olurum sinir küpü...Yiğit içeride viyak viyak bağırır, Metin onu sakinleştirmenin bir yolunu bulur...Sonra dışarıdaki işleri apar topar halledip eve döndüğümüzde ise sanki ortalığı yırtan beyefendi o değilmiş gibi babasıyla çok güzel bir gün geçirmiş olmanın verdiği rahatlıkla evde gülücükler dağıtarak bizi karşılar.
 
Biz de kızımla anne kız güzel bir gün geçirmiş oluruz.
 
***Bu arada resmin konumuzla pek bir ilgisi yok ama güzel bir gün deyince aklıma hep bu gülümseten film gelir.

7 yorum:

anne kaleminden dedi ki...

sanki geleceğimden bir kesit izlemiş gibi oldum :)))

neselihaller dedi ki...

anne kaleminden: hele okula başladıkları zaman kötü söz sarfetme kabiliyetleri nasıl gelişiyor şaşarsın..Senin yanında dikkatli konuştuğun o melek gibi çocuklar okulda arkadaşlarından öyle şeyler öğrenip evde birbirlerine satıyorlar ki...biz şimdilik aptal kafa ve kokuşuk ayak seviyesindeyiz.

Unknown dedi ki...

Çocukluğumdan bir kesit izledim okurken.Roller farklıydı birazcık.Kız kardeşim sorun çıkarırdı ve hep stresli olurduk.O günleri yaşadım tekraradan.Geleceğe dönük ise kaygılandım.Kendimi sizin yerinize koydum eyvahhh dedim.Ama ana kız başbaşa yaşadıkalrınızı yaşamak , eminim çok hoş olurdu.Keyfiniz daim ollsun...

neselihaller dedi ki...

içimizdeki karnaval: Oğlum da büyüyecek, o da keyif almayı öğrenecek diye düşünüyorum. O şimdi bir de evin küçüğü ya..bunun da farkında ya...hepimize şımarabiliyor. Ama kızım bambaşka, Allah ömür versin...

Aslında bizim her günümüz bir şekilde keyifli çok şükür...zaten sayfamızın da adı neşeli haller..işte bu yüzden... siz de içimizdeki karnaval demişsiniz ya...çok hoşuma gitti gerçekten...Herkese keyifli, bol karnavallı bir hayat dilerim.

Adsız dedi ki...

Hayatim cok güzel günler bunlar... evet bazen insan zivanadan cikasi geliyor ama senin deyiminle keyifli karnavallar....büyüdüklerinde ise birbirerine arka cikip iki kardes geziyorlar... birbirlerinin hatalarini asla acik vermiyorlar canim...

Sultan

mehmet dedi ki...

Anamur'da bu yaz babaanne ile giderken, sen yaşlarda genç bir anne çocuklarına "sokakta bile çekişip duruyorsunuz ya ben daha size ne diyeyim" diyerek söyleniyordu;hem de tam yanımızda. "hanımefendi" dedim "ben 60 yaşındayım ve iki yaş büyük abimle biraraya gelince halen çekişiriz,"bu yaşta mı" dedi kadın; "evet" dedim, "bu kardeş olmanın olmazsa olmazıdır ve birbirlerine olan sevgi ve ilgilerini gösterme biçimidir" Kadın biraz da hayretle beni süzdükten sonra nasıl rahatlamış bakışlarla çocuklarına döndü, görmek gerekirdi.Bebeklerim büyüyorlar hem de sağlıklı bir ruh yapısıyla;bırak çekişsinler; yeter ki birbirlerine sevgiyle yaklaşsınlar;tbii bu arada Allah size dayanma gücü versin, canlarım.

neselihaller dedi ki...

Amin diyeyim babacığım, onlar sağlıklı olsunlar da...çekişsinler ne yapalım...