Yesene Yavrummm....


Yemeyen çocukla uğraşmanın ne demek olduğunu bilmeyen anne yoktur herhalde…Kızımın maşallahı var…Verdiğimi yer..yavaş yer ama yer sonuçta…Biraz da gösterse yediğini…anası kılıklı n'olucak :-))

Ama bebekken tombiklikten kolları bile kapanmayan oğlum şimdi hafif tabiriyle adamı kanser eder…çıldırtır…Çok bilirim kendimi ona yemek yedirmeye uğraşırken avaz ciyak bağırırken bulduğumu…

Şimdi bana " aaaa..bırak acıkınca yer" veya " cık cık cık…çocuğa bağırılır mı hiç öyle deli deli" filan demeyin…Biliyoruz herhalde tüm kitabi bilgileri…gelin görün ki bu model acıkınca da yemiyor ve hatta acıkmıyor ve ben çaresizliğimden kendimi kaybediyorum çünkü yemeye yemeye bünyesi o kadar zayıf düştü ki ha bire hasta olup duruyor.
Aslında yukarıdaki yazıyı di'li geçmiş zamanda tekrar kaleme almalıyım çünkü şu son 1 haftadır oğlanın da iştahı açıldı. Buna etken yaptığım hangi hareket bilemiyorum:

1- Uzunca bir süredir uyguladığım bir şey var, artık tam olarak yerli yerine oturdu.
Yaptıkları her iyi şey için 1 yıldız veriyorum. Mesela kahvaltılarını bitirdilerse 1 yıldız, odalarını topladılarsa 1 yıldız daha…İlk başlarda 5 yıldız toplayana 1 çikolata veriyordum ama sonra çikolata mikolata istememeye başladılar. Onlar için yıldız almak daha önemli hale geldi. Takdir edilme duygusu gıda oluyor onlara…

Bu konuda da son derece dürüstler. Mesela eğer okulda öğlen yemeklerini bitirmedilerse " öğlen yemeğimi yemedim, bir yıldız eksik ver" diyorlar ve bu dürüstlükleri beni inanılmaz mutlu ediyor. Gurur duyuyorum çocuklarımla…

2- Özellikle Yiğit'i kendi haline bırakmaya çalışıyorum. Her zaman başarılı olamıyorum ama " ne halin varsa gör" veya " zıkkımın kökünü ye" ifadeleri hoş olmasa da annesinin onunla ilişkisini geçici olarak askıya alması anlamına geldiği için oğluma biraz koyuyor. " Öffff..iyi tamam yicem ama 1,2,3,4,5 lokma tamam mı?" şeklinde bir orta yol buluyor sıpa..böylece beni de mutlu etmiş oluyor. Benim oğlan ileride negotiatior filan mı olacak acaba ?  :-))

3- Pekala geldik esas konuya…Sabahları 1 ölçek Vitagil şurup, akşamları da bir ölçek Seven Seas balık yağı içiriyoruz. Sanırım balık yağı iyi geliyor. Bir de 2 akşamda bir gece yatmadan önce ılık sütünün içine 1 adet bıldırcın yumurtası kırıyorum. Rengi belli olmasın diye de içine Nesquik katıyorum…

Ne yapalım, azıcık beslensin bari…Hoş gerçi çiğ yumurta işinden ben hep korkarım ama bu konuda bilir kişi olan kocam bıldırcın yumurtasından bir şey olmayacağını söyleyince nadiren kullandığım " ben bilmem beyim bilir" ifadesini takındım ve de uygulamaya koydum. Sanırım işe yarıyor.

Şimdi annem diyecek ki " e ben sana ne diyeyim kızım? Siz çocukken önce sütünüze, sonra rengine uyanınca da portakal suyunuza yumurta kırdım diye etmediğiniz lafı bırakmadınız bana…ne üçkağıtçılığım kaldı ne kandırıkçılığım...ne oldu şimdi hanımefendi??..yaaa….."

Eh..ne yapalım…küçüktüm o zaman…daha anne olmamıştım...

15 yorum:

Unknown dedi ki...

En iyi yöntem annelerimizin yöntemi galiba.Okuduk okuduk sonunda onların sözüne geldik...İştahının açılmasına sevindim.İnşallah bu kalıcı bir iştahlanma olur...bayılıyorum zevkle yemek yiyen çocuklara , onlardan istiyorum ama benim ki mızmız :((

İkiz Annesi dedi ki...

Önce aman nazar deymesin diyeyim böyle yemeye devam etsinler.Anneyiz ya onlar yedikçe sanki bizim karnımız doyuyor ya da ne bileyim bana öyle oluyor.Benimkiler de aynı anaları kılıklı bütün gün maşallah ağızları hiç durmaz bir yerlerinden belli olsa keşke zayıf değiller ama o yemeye topaç gibi olmaları gerek:)Dürüstlüklerine ayrıca bayıldım aferin onlara çocuğa nasıl öğretirsen daha doğrusu nasıl örnek olursan onlarda öyle oluyorlar.Çiğ yumurta konusunda ben de korkanlardanım bir ara veriyordum gece sütleriyle hatta içine artı olarak bal,muz ve bebe bisküvisi koyuyordum ama doktorumuz çiğ yumurta konusunda gözümü korkutunca vazgeçtim:(Bir de Harnup Pekmezi sabah aç karnına bir kaşık verince hem iştah açıyor hem de gribe ve diğer hastalıklara karşı kalkan oluyor ben veriyorum.Hatta benim blogta sağlık sayfasında var.
Gene çenem düştü:))
Sevgiler canım:)

neselihaller dedi ki...

İçimizdeki Karnaval, umarım iştahı kalıcı olur, doktorlara kalsa annelerimizden kalan her yöntem zinhar yasak..ama değil işte..biz öyle büyümüşüz, çocuklarımız da büyüsün inşallah...

Adsız dedi ki...

çiğ yumurtadan ben de korkuyorum aslında vitaminlerden de ama yok çare veriyorum ve işe yarıyor hakkaten

neselihaller dedi ki...

İkiz annesi, amin canım, inşallah öyle olur. Dediğin çok doğru, onlar yiyince benim karnım doyuyor...Pekmezi ben de veriyorum arada...harnup pekmezini pek sevmedi benimkiler ben de hiç yoktan iyidir deyip üzüm pekmezi veriyorum...öpüyorum kocaman

yaruze... dedi ki...

Zor yemek yiyen çocuğa yemek yedirmek kadar meşakkatli ve sabır isteyen başka bir iş var mıdır acaba...Yemek saatleri benim için stres saatleri resmen.O değil onlara yemek yedirme eziyeti nedeniyle kendi iştahım kaçtığı halde neden hala eski kiloma ulaşamıyorum o da tam bir muamma.Hadi oğlum yemeğini bitir,hadi kızım ağzındakini yut demekten iflahım kesildi.Babalara kalsa bırak yemesin deyiveriyorlar ama anne yüreği dayanabiliyor mu ki?
Sevgiler...

neselihaller dedi ki...

Bir annenin paylaşımları, tavuk yumurtası vermeye ben de korkuyorum hala, bıldırcın yumurtası daha güvenilir, küçük olduğu için de hemencecik kayboluveriyor sütün, portakal suyunun içinde...umarım kaş yapayım derken göz çıkarmayız

neselihaller dedi ki...

Yaruze, vallahi ben de sinir oluyorum yemek saatlerine ama artık baktım ben kafayı yiyince çocuk daha fazla yemek yemiyor en iyisi bırakayım dedim...birazcık işe yarıyor sanki :-)

Unknown dedi ki...

Bu yemek olayini bende herkesten duyuyorum. Annem benim hic yemedigimi artik beni verem ettin derdi. Ben de vallla cihan yemesse bende vermem diyorum. Acikinca yer nasilsa. Hic oyle elimde kasik pesinden kosturmam, diyordumda, vahap gorurum seni diyor.

Haaa birde " Biraz da gösterse yediğini…anası kılıklı n'olucak :-))" Bu cumlenin altinda ben cok zayifim, ne yesem formumdayim mi cikiyor :((( Sizin gibileri ben dovmek istiyorum amaa :) BU haksizlik ;;(

neselihaller dedi ki...

Gül'üm yemeyen çocukla uğraşmak çok zor gerçekten..bu arada işe başlayana kadar 44 beden olan ben işe başlayınca 38 kiloya düşüverdim. doğumlardan önce zaten zayıftım, eski kiloma döndüm. şimdi iş güç ev çocuk peşinde koşarken bünyem kilo tutmuyor...ve sana katılıyorum, bu çok gıcık edici bir durum :-)))

Unknown dedi ki...

ayy ne guzel yaa... Ben cok kilo aliyorum. Aslinda eskiden tig gibi kizdim fast food beni mahvetti. Simdi hep dikkat etmeliyim yedigime ama emzirme bahanesiyle ipin ucunu biraktim.

dilek dedi ki...

Maşallah diyerek başlayayım ki, herşeyi yiyen bi çocuğa sahibim.Ama insan yiyemeyince yiyemiyo.Lütfen çocukların peşinden yemek tabağıyla dolaşmayın.İnsanın canı yemek yemek istemeyince o lokma ağızda nasıl büyüyo anlatamam. Yutamıyosunuz.Tecrübe ile sabittir:) Açlıktan ölünmez ya...

neselihaller dedi ki...

yaaa..şekercim tok açın halinden anlamaz derler..maşallah senin paşa yiyor..o yüzden yemeyen çocuğun annesinin halinden anlamak çok zor...tatlım şöyle söyleyeyim, Yiğit'in yanağına sıkıştırdığı bir lokmayı 6 saat orada tuttuğunu bilirim...çıldırmamak çok zor...öpüyorum kocaman

Adsız dedi ki...

benim bir arkadaşım oğluna akşam zar zor yedirdiği yayla çorbasının pirinçlerini sabah yanağın iç tarafından ayıkladığını söylemişti yemeyen çocuk çok zor valla.benimki bazen dalgalı seyir izlesede genelde iyi yiyor. inşallah haydut yeğenim de hep güzel güzel yer yemeğini.

gökçe

neselihaller dedi ki...

Kardeşim gel de delirme şimdi değil mi ama?