Clark Kent'ten Süpermen'e

Ben şahsen bizzat kendim olarak pek öyle sevgi kelebeği, barış güvercini, öpücük balığı bir zat-ı şahane sayılmam. Ama medeni olacağız ayağına genellikle surata yumruk çakma, kafasına saksı geçirme gibi eylemler zihnimde fantazi olarak kalıyor. Aslında şöyle Amerikan filmlerindeki gibi bir bar kavgası gibi bir aksiyona karışsam ne kadar rahatlarım kimbilir.

Çocukken böyle değildim ama...Arkadaşlarım ne zaman oyun kavgasına tutuşsalar ben hemen olay mahalinden kaçardım. Çoğunlukla da eve gelir olanı biteni camdan seyrederdim. Nedense herkes benim pek cevval bir tip olduğumu zannederdi ama aslında pek bir korkak birşeydim. Nasıl oldu da sonra bu hale geldim, kırılma noktam neresiydi pek hatırlamıyorum. Pek hoş bir anı olmasa gerek, beynim silivermiş onu da...

Neyse, ben nasıl olursam olayım çocuklarımızı daha barışçı yetiştirmeye çalıştık eşimle...Ama sonra bir de baktık bizimkiler gagalarında zeytin dalıyla dolaşırken alemin çocuğu bunları ezmeye çalışıyor. Bizim bidikler carcar çene yarıştırabilen tipler olmadıkları için hırsları içlerinde kalıyor eve gelip ağlıyorlar. Biz hep "aman yavrum öyle yapma ayıp, böyle deme arkadaşın üzülür" demişiz onlara..Ama okulda olaylar öyle yaşanmıyor. Bizimkiler ayıp olmasın, karşılarındaki üzülmesin diye sustukça diğer çocuklar iyice zıvanadan çıkmaya başlamışlar.

Tavır değiştirdik arkadaşlar: "Yavrum sen kimseye sataşma ama sana sataşan olursa da diline geleni, elinden geleni ardına koyma, sana birşey diyen olursa da bana gönder" moduna geçtik. Yoksa gelen geçen çocuklarımın iyi niyetinden, efendiliğinden faydalanıp üstüne basacak...

Dedik ama huy kolay değişmiyor. Dün okul dönüşü arkadaşlarla çocukları aldık parka götürdük. Bizimkiler 4 arkadaş güzel güzel oynarlarken aynı yaşlarda 3 çocuk geldi parka..Nasıl bir edepsizlik anlatamam...Bizimkilere vurmaya, tükürmeye filan başladılar. Kızım ve sınıf arkadaşları durumu idare etmeye çalıştılar, ama içlerinde yaşça da en küçükleri olan minik oğlum ağlayarak yanıma gelip saklanmayı tercih etti. Tamam yaşı küçük, boyu diğerlerinden küçük ama yine de bir oğlan anası olarak bu durum bana koydu be arkadaşlar...Mücadele etmese bile oradan kaçmamış olmasını diledim...Sonra dedim ki be salak kadın çocuğu sen yaptın böyle...Kimseye kabalaşmasın, terbiyesizleşmesin, efendi olsun diye az mı uğraştın? Al sana efendi çocuk...Kavga etmeyi bilmiyor...

Oğlana kavga nasıl edilir, nasıl kendini korur öğretmek lazım sanırım, çünkü her anne baba maalesef çocuğuna efendi davranmayı öğretmiyor...

14 yorum:

Unknown dedi ki...

ayy sorma yaramı deştin düşünüyorum nasıl yetiştirmeli diye.Eşim şakayla karışık git sende vur diyor hemne devreye giriyorum aaaa olur mu diye ama sonuçlarını az çok tahmin edebiliyorum ki başımıza gelmiş bir olay var:(

Nil dedi ki...

Dün bu konuyla ilgili bir post daha okudum.Esra yazmıştı.
İnşallah kızım bana benzemez. Zira ben asla ağzına geleni söyleyen biri değilim. Sonra da eşekler gibi pişman olurum.
Çocuklu ailelerle de görüşmediğimizden gözlemleyemiyorum kızımı. Öğretmenlerinin dedikleriyle yetinmek zorunda kalıyorum.Acaba benim kızım ne yapardı?

Esra dedi ki...

Nilhan'ın dediği gibi ben de benzer şeyler düşünüyorum şu günlerde, paraladım kendimi daha iki yaşında bile olmayan oğlum bir arkadaşına vurdu diye ama öte yandan pısırık, korkak bir çocuk olması da iyi değil. ben şimdiden başladım -henüz hiç anlamıyor tabi- kimseye vurmaması gerektiğini, ancak ve ancak ona vuran olursa savunma amaçlı vurabileceğini anlatmaya, şimdi sallamıyor ama diye diye yer eder diye umut ediyorum nasılsa.

Havva dedi ki...

Çocuk yetiştirmek sırat köprüsünden geçmek gibi. Hayat öğretecek hem bize hem onlara ne yazık ki efendiliği bozmayı

Unknown dedi ki...

Gülçinim kendine yüklenme.babam bana hep sana taş atana sen ekmek at , derdi ve o yönde yönlendirirdi.Ama ben kavga anı ve ya laf dalaşı geldiğinde meydan muharebesine hazırlanır gibi hazırlanırdım...İçimde vardı , cadıydım anlayacağın ama kız kardeşim tam da istedikleri gibiydi..kafasına vur ekmeğini al derler ya ,işte öyle ...
Efendilik içlerinden geliyorsa bozma bence ,oğlun da değişir elbet ama senin orda olman ve varlığın , vereceği tepkiyi şekillendirmiştir ...
Çocukken kavga etmek de keyifliydi ama ,şimdi öylesi didişmeler olmuyor :)

Deli Anne dedi ki...

Bu konu üzerinde bende çok kafa yordum bir ara Gülçinim.. baktım benim oğlan şamar oğlanı oluyor çünkü. Önce dur aman sen yapma derken, tavrımı değiştirdim. babasına dedim çocukla kapış vuruş öğrensin.. bu biir.. sonra dedik ki selime kendini dilediğin gibi koruyabilirsin.. sonra baktık olmuyor şunu dedim: arkadaşına de ki, bak hep vuruyorsun ben sana sabrediyorum ama bu sabrım tükenmek üzere.. baktım o da işe yaramadı.. kuzeninden örnek verdim:

kuzen bembeyaz tenli, lepiska saçlı masmavi gözlü ve öğretmenlerin gözbebeği bir oğlan. ve muzur çocuklar sataşıyor habire. hergün dayak yiyor. Babası çıldırıyor, yengeme diyor bırak vursun ama yengem ı ıh vurdurtmuyor. Öğretmen bile artık bırakın vurursa vursun diyor.. kuzen birgün çocuklar gene sataşmışken tüm gücüyle yumruğu indiriyor en belalısına ve çocukta ağız burun dağılıyor.. ne oluyor çocuklar bir daha sataşmıyorlar..

selime bunu anlattım. bir yere kadar sabredebilirsin bla bla.. analdı zaten o da vuruyor şimdi:(

anne kaleminden dedi ki...

gülçin çok mühim ve hassas bir konuya parmak basmışsın arkadaşım. valla mesajı ben şimdiden değiştireyim o zaman. sana nasıl davranılıyorsa sen de öyle karşılık ver demeli sanırım... ya gerçekten insan çok üzülüyor gözünden sakınıp büyütüyorsun sonra bir iki arkadaşı yüzünden ağlaması mutsuz olması ezilmesi falan çok kötü...

Selen dedi ki...

Aynen biz de aynı noktaya geldik sonunda. Hep vurma etme, kimseyi incitme derdim ama baktık olmuyor elalemin cazgır kız çocuğu bile gelip benim oğlumun kalbini kırabiliyor artık çocuklara dediğim şey şu; "Hiç bir zaman ilk vuran sen olma ama birisi gelir sana vurur veya sataşırsa sen de koru kendini, gerekiyorsa vur." Herkesi hırpalayan, vuran kıran zorba çocuk benimki olmasın elbet ama yeri geldiğinde kendini korumayı bilsin. Her zaman yanında biz olmayacağız ki...

Adsız dedi ki...

Gülcincim cocuklara kendilerini kormumayi ögret tatlim... tabiki bu demek deyil her kavgada hooop güm dalsinlar... ama tas atana atacaksin tatlim...
Sultan

BALLI LOKMAM dedi ki...

Bence kendini savunmasını blisin, ben karşıyım taş atana ekmek at felsefesine...

yaruze... dedi ki...

sen nerelerdesin yine hatunnn??
Özlendin haberin ola...

Havva dedi ki...

Nerelerdesiniz neden yazmıyorsunuz.

Adsız dedi ki...

What's up friends, its impressive article concerning teachingand entirely explained, keep it up all the time.

Here is my web page - Students Interested in studying
Also see my site :: study abroad in south korea

Adsız dedi ki...

Hiyа! I κnow thiѕ іs kinda off topiс howeveг
I'd figured I'd ask. Woulԁ you bе intеrеsted in
exchаnging links or maybe guest ωriting a blοg post or viсe-versa?
My blоg goеs oѵer a lοt оf
the same ѕubjects аs yours and Ι think wе cοulԁ grеatly benefit fгom еаch otheг.
If you mіght be interested feеl free to ѕhoot me аn email.
I lοoκ foгwaгd to hearing frοm уоu!
Αwesome blog by the ωay!

mу web site news.powerlinekingdom.com
Also see my page - exchange programs