Elif'ten Sonra , Bu Yaşamdan Önce...

 

 

Size de oluyor mu? Bana bazen oluyor, dejavu değil…Ama farklı bir şey..İlk kez gittiğim bir yerde aradığımı elimle koymuş gibi bulabiliyorum, sanki daha önce orada yaşamışım gibi…Ya da bir anı daha önce yaşamışım gibi değil de yaşandığını seyretmişim gibi bir hisse kapılıyorum zaman zaman..

 

İyice manyaklaştı bu kadın demeyin…Yani deyin de, yine de dinleyin…Mesela ilk kez gördüğünüz bir insana karşı sempati veya antipati duyulması…Bunu aradaki elektrikle filan ilişkilendiremiyorum, bazılarını gerçekten tanıyormuşum gibi hissediyorum. Hiç tanımadığım bir insanla 40 yıldır tanışıyormuşum gibi muhabbet edebiliyorum ve işin garibi beni anladığını hissediyorum ya da daha bismillahtan ona sinir olabiliyorum ...Tek kelime konuşmadan… Ya da daha ilginci bazen, markette sırada beklerken, otobüs durağında servis beklerken veya başka alakasız bir yerde, gözüm birisine takılıyor. Kendimi o kişiye bakmaktan alıkoyamıyorum,çok tanıdık geliyor ama tanımadığıma eminim. Bakmamaya çalışıyorum ama olmuyor. Bu bazen çok yaşlı bir teyze oluyor, bazen üniversite öğrencisi bir kız bazen bir yandan cep telefonuyla konuşup bir yandan köpeğini gezdiren bir adam…Anlamsız bir şekilde dikkatimi çekiyorlar...

 

Paulo Coelho gibi pek çok insan bu durumu reenkarnasyonla açıklıyor. Bu hayatta tanımlanamayan bir bağ kurduğumuz insanların aslında önceki hayatımızda var olan insanlar olduğu gibi….

 

Aslında bu fikir bana da sıcak gelmeye başladı…Zaman zaman gazetelerde de bu konuda yapılmış bazı haberler okuyoruz. İşte 7 yaşındaki çocuk gitti eski hayatındaki ailesini buldu, hatıralarını anlattı, millet dumur oldu filan gibi.

 

Bu yaşamdan önce başka bir yaşam sürmüş olmak fikri bana pek bir romantik geliyor. Ama ben, bu konuya inanan pek çok insan gibi önceki hayatımda prenses olduğumu filan düşünmüyorum. Aslında önceki hayat diye bir şey varsa benim o hayatta ne halt ettiğimi de kestiremiyorum. Arada nadiren gördüğüm rüyalarda tanımadığım insanlarla hiç bilmediğim yerlerde garip olaylar yaşıyorum. Bana yardım etmeye çalışanlar da oluyor, beni yakalamak isteyenler de oluyor rüyamda ama neden hatırlamıyorum. Zaten hafıza nanay bende, rüyalarımı da hemen unutuyorum. Geriye yüksek sesle anlatabileceğim hiçbir şey kalmıyor.

 

Son kitabı Elif'de Paulo Coelho kendi hayatını ve kendini bulmak için yaptığı bir seyahati anlatmış. Kendi iç hesaplaşmalarının sebebini en sonunda reenkarnasyonda bularak çatışmasına son vermiş…Şimdi spoiler yapmayacağım, size kitabı anlatmayacağım. Ancak spiritüel konulardan zevk alıyorsanız, Coelho seviyorsanız alın okuyun diyorum. Ben Almanya seyahatim sırasında okudum. Üzerine Ye Dua Et Sev filmini seyretmeseydim daha iyi olacaktı ama oldu bir kere...

 

Önceki hayat diye bir şey varsa ve orada yaşanılanlar bu yaşamımızı etkiliyorsa huzur bulmamız için hesaplaşmayı bitirmemiz mi gerekecek? Bu konunun derinine dalmak biraz tehlikeli aslında..İnsan iyice kafayı yiyebilir. O yüzden ben çok kurcalamamayı tercih ediyorum. Allah'a çok şükür harika bir ailem var. Önceki hayatımda ne olduysa oldu, ben şimdi iyi bir insan, iyi bir anne ve eş olmaya çalışıyorum. Bu da bana yetiyor. Coelho biraz sıyrık bir yazar…O kafayı takmış bu konuya, hayatını adamış bu tür araştırmalara…Biz de okuyup entelektüel bilgi seviyemizi arttırıp biraz hoş vakit geçiriyoruz.

 

Aslında konu bence bundan ibaret…Ama kitabı tavsiye ederim.

 

Son dakika notu:  Tamam peki, itiraf ediyorum. Şimdi medyumun biri çıksa ve sen önceki hayatında şuydun, bunları yaşadın dese can kulağıyla dinlerim. Sırf meraktan...

 

Sevgiler