Sana ne gerek sütlü börek

36 yaşında kimlik bunalımı yaşayan ben ne tarafa sardıracağımı şaşırmış durumdayım. Kafası çalışan bir çocuk olmanın üstüne iyi öğrencilik masterı, ardından iyi bir iş hayatı doktorası üstüne çocuk da yaparım kariyer de doçentliği ile beraber gelen tırlatık kadın sendromu neticesinde olduğum ev kadını durumu beni ziyadesiyle ne halt edeceğini bilemeyen kadın dalında profesör yapmıştır.

Buradan edebiyat öğretmeni anneme sesleniyorum: Yukarıdaki cümlemi öğelerine ayırır mısın bi zaaamet hocaanımmm?? Gerisin geri okuyunca ben bile yazdığımı anlamadım...

Şimdi ev hanımıyız ya...ee? netçez bütün gün? ilk 2 ay Allah sizi inandırsın bu evi hergün sildim süpürdüm. Kocama gösteremediğim ilgileri toptan göstermeye kalkıştım, evimin erkeği ocağımın direği olduğunu söyledim, ben bilmem beyim bilir yaptım bir süre... alışmamış garip bu muameleye, biraz bocaladı...hadisenin biraz bokunu çıkarmış olabilirim, bilemiyceemmmm...Yemekler, kekler, börekler artık aklıma ne gelirse yaptım. Çocuklarımla okul çıkışlarında parklara gittim, gezmecilik oynadım. Çalıştığım dönemde onlara gösteremediğim ilginin ruhumda yarattığı deformasyonu yavaş yavaş kazıdım içimden....

Sonraki iki ay daha makul seviyelerde hırpaladım kendimi...Bu buldumcukluk hadisesini normal seviyeye çekmeye çalıştım. Elektrikli süpürge 2 günde bir çalışır oldu, ütüler haftada bire düştü. Baktım pişirdiğim kekleri börekleri benden başka yiyen yok, onları da haftada bir yapmaya başladım. Okul çıkışında çocuklarımla havalar soğuduğu için parka gidemedim ama evde beraber birşeyler yaptım. Bazı günler yapamadım ama olsun, diğer günler dolu dolu geçtiği için suçluluk hissetmedim.

Şimdiki zaman ise 1 aydır filan devam ediyor. Ev ancak haftada 2 kere süpürülüyor. Büfenin üzerine adımı yazabiliyorsam toz almanın vakti ancak gelmiş demektir. Hem pijamaları da ütülemeye gerek yok canım, eşimin gömleklerini ütülesem yeter. Bakayım dolabına..Haaa..tamam daha giyecek gömleği varmış, ütünün acelesi yok...Yemekte köfte yapsam?? Hem çocuklar da arıza çıkarmaz...

Eeee..o zaman bir sürü zamanım kalıyor..Ne yapsam? Hah tamam, hep heves ettiğim şu karışık renkli kare kare yamalı battaniyelerden öreyim..

Burada parantez açıyor ve sizi şuraya gönderiyorum: Neyime güvenip direkt battaniyeden başlıyorum bilmiyorum. Önce bir el bezi filan örseydim daha iyi olurdu ama yookkk...Teyzemle gidip yün aldıktan sonra uzman TV'den bu tığ işi denen meret nasıl yapılır oturup onu öğrendim. Şimdi örüyorum. Vallahi örüyorum kızlar..Meğer ben ne kabiliyetli kadınmışım da kimsenin haberi yokmuş...Açıyorum bir film, alıyorum elime tığımı yünümü, alıyorum bir bacağımı da altıma örüyorum...

Var ya eski iş arkadaşlarım ve de tedarikçilerim beni böyle görseler ya inanmazlar ya da yere düşerler gülmekten...Eskinin cadı planlamacısı battaniye örüyor yuvacığında...

Öperim...

23 yorum:

Ebru dedi ki...

6 ay evde kalmıştım uzun uzun hırkalar örmüştüm harikaydı ben de derdim yokk böyle kabiliyet diye:)
Ah gülçinciğim ya ben de çok istiyorum evde kalmayı.

Havva dedi ki...

Ben de 7 aydır ev hanımıyım etaminler keçeler, örgüler, süsler neler geçti elimden neler... şimdi ise kitap okuyorum 2 yaşındaki kızım izin verdiği sürece... ama sanırım seneye eğitim neferleri ordusuna gireceğim çok sıkıldım.

Evren dedi ki...

Çok güldüm :) Ev işleri yapmaya kalkınca hiç bitmez zaten. İyi yapmışsın, kolay gelsin :)

Esra dedi ki...

Bak ne geldi aklıma, kızın çeyizini yapmaya başlasan :) şöyle bir dantel masa örtüsü mesela, güzel bir hatıra olmaz mi ona :)
vallahi de imreniyorum sana.

yeliz dedi ki...

ne diyeyim kolay gelsin, ama uzman tv den tığ işi örneği beni kopardı resmen, eskiden annelerimiz birbirine örnek verirdi şimdi internetten... süper!

Adsız dedi ki...

merak etme bu günler de geçecek,ve sen haftada 1 gün kadın çağıracaksın,1 gün de kendin temizlik yapacaksın:))
ev hayatı insanı tembelleştiriyor,8 yıldır ev hanımıyım ordan biliyorum:)

Turta Tadında Yaşamak dedi ki...

he he :)çok güldüm walla :) bende ev hanımı olmaının hayalini kuruyorum bazen, işten eşşek gibi yorgun gelince eve.. sanırım senin yerinde ben olsam da kesin bi ahşap boyama, etamin işleme, örgü örme olaylarına dalardım, bence doğru yoldasın ;)

Deli Anne dedi ki...

Ohhh valla mis gibi geliyor kulağa :)

anne kaleminden dedi ki...

çocuklar yokken habire örerdim, her derde deva doğal terapi :)))

Unknown dedi ki...

Oo battaniye örmeye başladığına göre baya baya hüner var bu konuda Gülçinciğim.Kolay gelsin canım sana :)))

tuba dedi ki...

Neden yazdiginz cumleler bana bu kadar tanidik geliyor?neden her noktaya vardigimda,ahhhh aynen,diyorum?neden?neden?

tuba dedi ki...

Bu arada "delinin ogudu coktur,kendine yoktur" hesabi, size iyi gelecek ilacin tarifini veriyorum..
Mutlaka kendinizi ifade edeceginiz,annelik rolu disinda var olacaginiz,manevi tatmini olan bir alan bulun.orda istikrari koruyun.o zaman anlam kazanacaktir gunler.ormekle gecmez bu sknti...
Sevgiler..

Nil dedi ki...

Ben de ben de istiyorum. Evim temiz olsun, yemeğim çeşit çeşit olsun, öreyim, biçeyim.. en kısa zamanda bitmişini bekliyoruz canım. bu kış biter mi dersin?

Kiraz Çekirdeği dedi ki...

Süper olmuş, bak başlayınca bırakamayacaksınız... Ben de sadece ve sadece battaniye örmeyi biliyorum, bir dolgu bir delik.... Ama nasıl dinlendiriyor, çok seviyorum...

neselihaller dedi ki...

Ebru'cuğum evde kalmak iyi de bir yerden sonra da bayıyor be güzelim...

Havva'cığım yarım gün bir iş bulabilirsen hiç durma...benim öyle bir şansım yok maalesef

neselihaller dedi ki...

Evren'ciğim: yapmışım değil m? öptüm kocaman

Esra'cığım: Çeyiz mi? Eşim yolar vallahi beni...vermeyecekmiş kızını kimselere...kız babası işte :-)

Yeliz'ciğim: zamane ev hanımlığı işte

neselihaller dedi ki...

Deren'ciğim: hadi yaa...öyle olur muyum? eyvah eyvah...

Turta'cığım ben yıllarca bu hayalle yaşadım, şimdi başım erdi göğe :-) darısı başına mı desem:-)

Deliş: öpüyorum şekercim

neselihaller dedi ki...

Anne kaleminden: doğal terapi ama ben ancak yarım saat örebiliyorum. Sonra rehabilite olmaktan da sıkılıyorum...

Düşlerimden inciler: Yaaa şekerim denizde kum bende kabiliyet :-) ne demezsin...

Tuba'cığım bende alan çok da yorgunum şimdilik...Biraz dinleneyim yine sahnelere döneceğim...

neselihaller dedi ki...

Küçük Mucizem: dur hayatım en az 2 sene örerim ben bunu....bu kış ancak mendil kadarı biter sanırım...

Kiraz çekirdeği: ancak yarım saat sabredebiliyorum ne yazık ki...sonra sıkılıp bırakıyorum, ertesi gün bir yarım saat daha...

Unknown dedi ki...

Ne güzel anlatmışsın canım istedi şimdi senin gibi olmak:)Evde oğluşumla olmak keyif yapmak,battaniye örmek falan ohh ne güzel.Ofiste akşam 18:30 olsada çıksak diye beklemeden

nurşen.e dedi ki...

süpersiniz ya ... bende yoğun birçalışma hayatından sonra 10 aydır çalışmıyorum .oğlumu büyütüyorum. ama inanın geçtiğiniz yollardan geçiyorum .... bende planlama da çalışan bir mühendistim .planlamanın o yoğun çalışma temposundan sonra ev hayatında sapıtıyor mu ne insan rahatlıktan .ama evde olmak yine de harika :) sevgiler

Adsız dedi ki...

You гeallу mаke it ѕeem so еаsу
with youг рreѕentation but I find this
matteг tо be асtually somеthing whiсh I think I would never understand.
It seеms too complicateԁ and extremely broаd for me.
I аm lookіng forwaгԁ for youг
next post, I'll try to get the hang of it!

Review my web page frogger game
My blog post ; 3d blu-ray

Adsız dedi ki...

Do you have anу vіdeο of that?
I'd care to find out some additional information.

My blog SEOPressor